مقایسه ی یادگیری و انگیزش آموزش مداوم الکترونیکی جامعه پزشکی با استفاده از تلفیق الگوهای طراحی آموزشی و انگیزشی

مقدمه: از آنجایی که تاکنون مطالعات معدودی به مقایسه یادگیری الکترونیکی با استفاده از روش های علمی طراحی آموزشی و طراحی انگیزشی پرداخته اند، مطالعه حاضر در سال 1390 با هدف مقایسه میزان یادگیری و انگیزش پزشکان آموزش مداوم جامعه پزشکی تحت آموزش با این دو رویکرد در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی،60 پزشک عمومی و دستیار به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه 30 نفری تحت آموزش با دوره آموزشی مبتنی بر دو رویکرد بررسی شدند. محتوای یادگیری الکترونیکی در گروه شاهد توسط تلفیق الگوهای طراحی آموزشی و محتوای یادگیری الکترونیکی و در گروه تجربی توسط تلفیق الگوهای طراحی آموزشی و انگیزشی با استفاده از نرم افزار ماکرومدیا فلش طراحی شد. در این تحقیق از سه پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی (با 8 گویه)، سنجش میزان یادگیری (با 20 سؤال) و سنجش میزان انگیزش (با 48 گویه) استفاده گردید. داده ها توسط پیش آزمون، و پس آزمون با سؤالات یکسان و پرسشنامه سنجش انگیزش جمع آوری شد. آزمون های آماری متناسب با نوع متغیر شامل آزمون های لوین، t مستقل و زوجی و آزمون مجذور کای تحلیل گردید. نتایج: نمره پیش آزمون پزشکان شرکت کننده در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (گروه شاهد 19/1±37/11 و گروه تجربی 69/0±73/11). نمره پس آزمون یادگیری (گروه شاهد 38/1±63/15 و گروه تجربی94/0±53/17) در دو گروه متفاوت بود(001/0p=). همچنین نمره انگیزش پزشکان در گروه شاهد 45/5±83/143 با گروه تجربی41/22±63/160 متفاوت بود (05/0>p). نتیجه گیری: نظر به تفاوت تاثیر دو روش آموزشی در میزان یادگیری و انگیزش پزشکان، استفاده از تلفیق دو الگوی طراحی آموزشی و انگیزشی برای برنامه های آتی آموزش مداوم الکترونیکی جامعه پزشکی، پیشنهاد می شود